পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ (১৮৭৫).pdf/৮৮

( “ь» ) আত্মনিষ্ঠ যোগী ব্যক্তি ইন্দ্রিয়দিগকে সংযত করিয়া সমাহিত হয়েন। যাহার ইন্দ্রিয় বণীভূত হইয়াছে তাহারি প্রজ্ঞ। প্রতিষ্ঠিত । ध्यायतो विषयान् पुंसः सङ्गतेिषूपजायते । सङ्गात् स‘जायते कामः कामात् क्रोधोऽभिजायत ॥ क्रोधात् भवति सकीड़ः सद्योहात् समृतिविभ्रमः । चरृतिभ्व'शात् बुविनाशीबुद्धिनाशात् प्रणश्यति॥२५४॥ गौता ।। २ । ६२ । ६३ ।। ইঞ্জিয়ের বিষয় চিন্তা করিলে আসক্তি জন্মে। আসক্তি হইতে বাসন, বাসনা হইতে ক্রোধ, ক্রোধ হইতে মোহ, মোহ হইতে স্মৃতিবিভ্রম, স্ম তিবিনাশে বুদ্ধিনাশ, এবং বুদ্ধিনাশে মনুষ্য বিনষ্ট হয়। रागईषविमुकैस्तु विषयानिन्द्रियैश्वरन् । भात्मवश्य र्विधेयात्मा प्रसादमधिगच्छति ॥ २५५॥ गौता ।। २ । ६४ ।। রাগ দ্বেষ বিরহিত সংযত ইন্দ্রিয় দ্বারা বিষয়াদি ভোগ করিলে আত্মা শান্তি লাভ করে । नास्ति बुहिरयुक्तस्य न चायुक्तस्य भावना । न चाभावयत: यान्तिरशान्तस्य कुतः सुख'॥२५५॥ , औता | २ । ६९ ।।