পাতা:ব্রাহ্মধর্ম্ম প্রতিপাদক শ্লোকসংগ্রহ (১৮৭৫).pdf/৯১

( ы8 ) মূঢ় লোকের যেমন আসক্ত হইয়া কাৰ্য্য করে, জ্ঞানীও ভক্ষপ লোকশিক্ষার্থ অনাসক্ত চিত্তে কৰ্ম্মানুষ্ঠান করেন। प्रध्वतः क्रियमाणानि गुणैः कर्मैणि खर्वगः । यहङ्कारविमूढ़ाका कर्ताइमिति मन्चते ॥ २ई४ * o गीता ।। ३ । २७ ।। অহঙ্কারী মূঢ়াত্মা ইন্দ্রিয়গণের দ্বার চালিত হইয়। সৰ্ব্বপ্রকারে সমুদায় কাৰ্য্য করিয়া আমি কর্তা ইহা মনে করে। यस्य सब्व*समारम्भाः कामसंकल्पवर्जिताः । बानानि दृग्धकर्त्राण' तमाहुः पण्डित बुधा॥२ई५॥ गौता । ४ । ११९ ।। স্বাহার সমুদায় কাৰ্য্য নিষ্কাম, পণ্ডিতেরা সেই তত্ত্বজ্ঞানী শুদ্ধচিত্ত ব্যক্তিকে পণ্ডিত বলেন। त्वझा कर्त्रेफखासङ्गं नित्यल्ठतिीनिराश्रय: । क्षेखभिप्रवर्त्तोऽपि नैव किञ्चित् करोति सः॥२६६॥ गौता । ४ । २० যিনি কৰ্ম্মফল ও আসক্তি পরিত্যাগ করিয়া নিত্যতৃপ্ত ও নিরাশ্রয় হয়েন, তিনি কার্য্যে প্রবৃত্ত থাকিলেও কাৰ্য্য করেন না । सव्र्वाणौन्द्रियकर्माणि प्राणकर्माणि चापरे । चात्मसंयमयोगाग्नौ जुहति ज्ञानदीपिते ॥२५७॥ - गौता | 8 | ૨૭ l সাধকগণ শারীরিক মানসিক সকল প্রকার কাৰ্য্যকাল জার। উজ্জ্বল আত্মসংযম ও যোগাগ্নিতে অর্পণ করেন।