পাতা:রবীন্দ্র-রচনাবলী (দ্বিতীয় খণ্ড) - বিশ্বভারতী.pdf/৪৭

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

কড়ি ৫ কোমল প্রাণ মরিতে চাছি না আমি স্কন্দ্ৰৱ ভূবনে, মানষের মাৰো আমি ৰাচিৰায়ে চাই । এই স্থৰ করে এই পুপিত কাননে खोबड झुबह बांtक कवि हiन *Ifहे । षबाब aयft१च्च tषण छिब्र उब्रचिङ, विवह विलन कछ हानि चञ्चबच्च, मानtबद्ध इ८ष कू:८ष अँiषिब1 नरभैोड यबि ८जा ब्रठिंरङ नाम्नि चभब्र चांजच्च । ভা ধৰি না পাখি ভৰে বাচি ৰত কাল cडाधारबधि धाक थोप्न जछि एक्न 3ाहे, তোমরা তুলিৰে ৰলে সকাল ৰিষ্কাল नव नव नशनैरङब्र कूशभ कूछेiहे । হাসিমুখে নিৰো ফুল, তার পরে হায় cक्रण प्।ि यून, कवि ८न कूल छकाइ । পুরাতন হেখা কতে ৰাও, পুরাতন ! cरथांब न्ङन cथना चाब्रड श्रब्रह । जादास्त्र दबिरह दैनेि, জাৰাৰ উঠিছে কালি, ৰসত্তেয় ৰাতাস ৰয়েছে ।