পাতা:রবীন্দ্র-রচনাবলী (দ্বিতীয় খণ্ড) - বিশ্বভারতী.pdf/৫৯

कफ़ि ७ ८कांबण ওই দূরে খেলাঘরে করে আনাগোনা झांटन कॅitन करङ ८क cष नांझेि बाब्र ग्रंना । আমাদের পানে হায়, ভুলেও তো নাছি চায়, মোদের ওরা তো কেউ ভাই বলিৰে না । खहे नव बधूमूष चनृङ-नवम, না জানি রে জায় কারা কৱিৰে চুম্বন । अब्रभयोच्न क्रोएश्र বিজড়িত আধ-ভাবে আমরা তো শুনাৰ ন গ্রাপের বেদন । चांभांtनब्र ८षजांच८ब्र कांब्र1 एथलाझे इ ! मछि म1 इङ्गेtउ cश्लो চলে এই সজেৰেলা, ধূলির সে ঘর ভেঙে কোথা ফেলাইছ । হোখা, যেখা ৰসিতাম মোরা জুই জন, शनिबा कैषिबा हड बबूब भिनन, মাটিতে কাটিয়া রেখ। কত লিখিতাম লেখা, কে তোরা মূছিলি সেই সাধের লিখন । স্থখাষী মেন্থেটি সে হোখায় লুটিত, চুমে খেলে স্থাপিটুকু ফুটিয়া উঠিত । डfहे ८ग्न भाष चैौलड1 মাখ তুলেছিল হোখা, ८ख्रपङ्कि ब्रिविन व्रएवं बूुनिङ । ८कांथाइ cब्र, ८क डांशरच्च कबिलि अनिष्ठ ! eहे ८ष उकtcना कूल छू रफ़ cकरण क्रिण, উছাৰ মৰম ৰখা বুৰিতে নাৰিলে । e cष विन सूरक्वेणि, नव बदि ऐं★♚हिल, কানন মাতিৰাছিল বসত-জনিলে। । ওই ৰে শুকাৰ চাপা পড়ে একাধিনী' ८डfयच्चा ८डा बांबिरब नl खेहांब्र काहिनैौ । কৰে কোন সজেৰেলা ওরে তুলেছিল বাল, ওরি মাৰে ৰাজে কোন পুৱৰী রাগিণী । 8è