পাতা:রাজা প্রতাপাদিত্যচরিত্র.djvu/৪৬৬

[ sou ], percommode, quoties cum gentibus sermo habendus est. Huic catechismus breuem addidi, ad modum dialogi, quem idem P. Bengalicam fecit; quem pueri, qui scholam frequentant, memoriae mandant. seruis & ancillis tradunt domesticis, signum crucis, & reliqua ad doétrinam Christianam spectantia, simul & discunt, & docent. Haec quae pro tempore potuimus, illic præstitimus, in posterum speramus Deo annuente perfectiora futura Ego Dominicis diebus in summo Templo concionabar mane; ductrinam Christianam vesperi pleno auditorio explicabat Sosa, In statione multi in morbum incideaunt, vt in tanta aegrotantium multitudine nullus. otio locus esse potuerit, Multi generuliter confessi : multi milites, qui furtis & latrociniis assuefabti ; in flumine transeuntes spoliabant, ad meliorem vitae rationem, reducti sunt : alii peccandi occasionibus liberati, alii coniugio capulati denique in omnibus aeternæ salutis. amor, de frugi melioris studium elucebat, Cum primrm ad hanc stationem venimus, nihil prius. faciendum nobis patanimus, quam vt nosocomium in, subsidium ægrotorum ædificaremus, Vidimus enim passim tam Christianos, quam ethnicos in plateis sub dio animam agentes ; alios in compis defunétos, a' f*ris, sparsis per agros ossibus, concisos, & dilaniatos. faoiebat nobis, stomachum ea res. Sed incolae quorum opera indigebamus, ad tempus restiterunt. Concio habita est in laüdem elecmosynæ, & nosucomij, condendi, necessitas luce clarius ostensa Vicit sententia : nec mora, pecunia corrogata, ædes coemptæ in optimo situ ; supel;