পাতা:রামায়ণম্‌ - পঞ্চানন তর্করত্ন.pdf/২২

এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

v, ল এৰিষ্ঠাশ্ৰমপদং শিষ্যেণ সহ ধৰ্ম্মৰিং । উপৰিষ্টং ৰখাশ্চাeাণকার ধ্যানমাতি ॥ ২২ জাজগাম তত্তে ব্ৰহ্মা লোক্ষৰূর্তা স্বয়ং প্ৰভুঃ। চতুর্মুখো মহাতেজ এষ্ট্রং তং মুনিপুঙ্গৰমৃ॥ ২৩ ৰাক্ষ্মীকিরণ তং দৃষ্টা সহসেখাস্তু ৰাগ যত । এাঞ্জলি: প্রযন্তো ভূত্বা তন্থেী পরমৰিস্থিত ॥২৪ भूजांश्ामान ठ९८ब९ १ानां]ाणमनिरैश: । ●4बा दिश्विरेफ़न९ शृ३४5न९ मित्रमब्रम् ॥ २९ জখোপৰিশু ভগবানাসনে পরমার্কিণ্ডে । ৰাগীকক্ষে চ ঋষয়ে সন্দিদেশাসনং তত: ॥ ২৬ | ৰক্ষণ সমমুজ্ঞাতঃ সোহপু্যপাৰিশদ্বাসনে । উপৰিtষ্ট হুদা তস্মিনৃ সাক্ষাপ্লেকপিতামহে ॥২৭ ভাগতেনৈৰ মনসা বাল্মীবিধানমণ্ডিঃ। नां*ाचन कूठ९ कहे९४ब५&श्4बूकिमी ॥ २४ | স্বভাদৃশং চারুরৰং ক্রৌঞ্চং হন্তাধারণাৎ । শোচৰে পুন: ক্ৰেীষ্টীমুপশ্লোকমিমং জগে৷ ২৯ পুনরন্তর্গত্তমন তৃত্বা শোকপরায়ণঃ। | ভযুৰাচ ততো ব্ৰহ্মা প্রহসন মুনিপুঙ্গবমূi • ভদ্ধাজও জলপুর্ণ কলস লইয়। তাহার পরে অসুগমন ৰলি। মুনিষর বাস্ত্রীকি শিষ্যের সহিত জঙ্গমে গিয়া উপবিষ্ট হুইয়া, অন্তরে সেই ৰিষয় ধ্যান করত আeাঙ্ক কথা কহিতে লাগিলেন। ১৬-২২ । এই गवं भश्ािऽधभौ (शाकबहॆ! अश् छुनि वचा | সেই মুনিৰৱ ৰাৰিৰুে সন্দর্শন করিতে আগমন । ৰঙ্গিলেন। পরে বাল্মীকি সহসা ব্ৰঙ্কৰে দেখিয়া ! পরম্বৰিন্ময় সহকারে গাত্ৰোখানপুৰ্ব্বক বতৰা এ | কৃতাঞ্জলি হইখা, বিনম্নভাৰে সেই দেৰদেৰ ব্ৰহ্মাকে ৰখাৰধি প্ৰণামনস্তৰ পাদ্য, মৰ্য্য, আসন ও ৰন্দন দ্বারা পূজা কৃরত ওসমান রহিলেন । মনস্তুর পরমার্জিত ভগৰান্‌ ৰহ্মা আসন গ্রহণ করিয়া ৰাক্ষ্মীকি ঋষিকে কুশল জিজ্ঞাঙ্গাপূর্বক আলনে উপৰেশন কৰিঙে আদেশ করিলেন। এইরূপে সাক্ষাৎ লোৰ পিতামহ । ব্ৰহ্মা উপবিষ্ট হইলে প্তাহাৰু আম্বেশাসুসারে বাল্মীকি খৰিও ৰঙ্গিলেন। পৰে ৰশ্মিীৰি মুনি সেই বিsে निर्दिहेचि श्रेत्रl cबगेकौब्र निभिद्य (*ाक कब्रज “লেই পাপাত্মা ছিংজবুদ্ধি সিৰা আকারণে মনোহরু aनदॆ tङ्गोकरक दिनानं क१िद्रा कट्टेलाइककई कनिks" **** अभूषन क*िख क#िएक गूनझमैौनिच् cनहे cपहक जाँच्नs ० च्णछ दएछनगूड श्रेज, बक्रान अवैष्णदे भूमर्कीव्र tनदे cश्रीक भान काँग्रेरणन। चनचब्र बक रॉनिद्रां ન नृन्पृिथठे बाभ्रेौक्रिक करित्नन, বাল্মীকি-রামায়ণম্। শ্লোক এৰাত্বয়ং বন্ধে মাত্র কার্ধ্যা বিচারণা। মচ্ছন্দাদেৰতে ব্ৰহ্মন প্রবৃত্ত্যেং সরস্বতী ॥ ৬১ ब्राश्वश्च नि७९ ङ्ग५वं शूद्रं सक्षिणच् । ধৰ্ম্মাক্সনো গুণহন্তে লোকে স্বাযস্ত ধীমতী ॥ ৩২. বৃন্ডং কথয় মিস্ত ঘৰ ক্তে নারদাছুতম্। द्रत्रिकं 4अ१िकं षड्रि६ ७ट री७ि: ॥ ०० রামস্ত সহ মৌমিত্রে স্বাক্ষসনাঞ্চ সৰ্ব্বশ: . ৰৈদেহাশ্চৈব দূরুহুং প্রকাশং দি ৰ৷ বৃহঃ ॥৩s . ভক্ষাপ্যবিদিতং সৰ্ব্বং ৰিণিতন্তে ভৰিষ্যতি । ন তে ৰাগনৃত। কাব্যে কাচিদন্ত্ৰ তৰিযাতি ॥৩৫ কুরু রামকথাং পুণ্যাৎ শ্লোকবদ্ধাং মনোরমাম্। | বাৰং স্থান্তন্তি গিয়ে সতি-৯ মহীতলে ॥ ২৬ প্তাৰড্ৰামায়ণকথা লোৰেষু প্রচল্লিখ্যতি। স্বাবস্নামস্ত চ কথা তুংকুত এচৰিষ্যতি ॥৩৭ তৰদূর্দ্ধমধ-চ ত্বং মল্লোকেষু নিবৎগুলি। ইত্যুৰু ভগবান ব্রহ্মা তস্ত্ৰৈৰাষ্ট্ররধাস্থত ॥ ৩৮ তস্থঃ সশিষ্যে ভগবা মুনিৰ্ব্বিশ্বয়মধেী । তস্ত শিয্যাস্তম্ভ: সৰ্ব্বে জও শ্লোকমিমং পুনঃ । মুহম্মুখঃ খ্ৰীষ্মমণা: প্রাহণ শৰিৰ্ম্মিত ॥ ৬১ _ “হে ব্ৰহ্মন! তোমার এই চতুস্পাদৰদ্ধ ৰাক্য শ্লোক্ষই श्छेक, रेशkउ वि5ाब्रना कब्रि● न ; श्रामाद्र हेमझाcच्हे ८च्नङ्ग बू५ रहेएक ७रे बाका निछि श्हेब्राप्छ। (र ঋষিৰর। এৰূপ ৰাক্যেই ভূমি ধৰ্ম্মাঙ্কা ধীশক্তিসম্পা লোকাভিরাম রামের সমস্ত বিবরণ বর্ণ ৰৱ। ভূমি नॉब्रप्शन मिकहे ब्राप्नब्र tरक्र° यक५ ७ ब्रश्छ दूचाड সকল গুনিয়াছ, সেইরূপে ভংসমুদয় ৰঞ্জন কৰ্ম্ম । ब्रान, नचान, गौउl ७२९ ब्रांकनक्tिनज cर जकल अक७ क्षिा ब्रश्श्न विद्र" cच्यान्न चछाउ घरश्, च९ननसरे ५७भाद्र विभिक श्रेष्व। ७रे कट्वा তোমার একটা বাক্ষ্যও মিখ্যা হইৰে না। ২৩-৩৫। फूनि 14चन बरनर द्र ब्राप्नब्र कश्निौ cत्राकवक कब्र। चि ििम गूचरण **७ ७ नौि गझल संमाम् त्रिष्, उच् निन मर्डरण८क cखांबाग्न ब्रकिंछ ब्रांना॥१-कवी প্রচার থাকিৰে ; যে পৰ্যৰ কোমী কৃত রামাণ এবৰ এচাৰ থাকিৰ, তৰংকাল পৰ্যন্ত ভূমি পর্বত্র অপ্রতিহতগত্তি হইম, আমার লেৰে ৰাস কৰুিৰে ” छत्रवान् बशी ऐश बणिब्र जलदनि : कश्रिणन অনঙর সশিষ্য ভগবান ৰক্ষ্মীকি স্থিাপন্ন হইলেন। পরে উৰাৰ শিষ্যগণ মুছ"ৰ ঐতিসহকাৰে উক্ত শ্লোক গান কীিতে লাগিল এবং পরম্ব স্মিত হইয়া পুনঃপূন কহিতে লাগিল, “মহৰি ৰাষ্ট্ৰৰ ঔৰষ্ট'