পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/১১৩

હૃદ્ ॥ fह्तापदैरशः । अन्यच्च । पखितेष्वपि दृछेषु पुरुः कामामकामिता। भेषज्यमिव मन्यन्ते यद्न्यसनषः स्त्रियः ॥ स्च दृडूयति रुखामतीवानुरागवान्॥ यतः ॥ धनाशा जीविताशा च गुव्वीं प्राणश्वता सदा। दृढूख्य तरुणी भाय्र्घा प्राणेभ्धेा पि गरीयसी ॥ थपि च॥ नेापभेातुं न च त्यक्तुं शक्नोति। बिषायान् जरा । अस्थि निर्दशनद्येवजिङ्गया लेढि केवलं । अथ सा खीलावती यैीवनद्र्षीदतिक्रान्त कुलमर्यादा केनापि वणिकपुचेण सच्चानुरागवती बभूव यतः॥ खातंश्यंपितृमन्द्रेि निवस्तथैीचेोत्स्वे सङ्गतिः गेाछीपूरुष सन्निधावनियमावास्तविदेशे तथा । संसर्गः सच् पुं’चखीभिरस्कृद्दृञैर्निजायाः चतिः पयुव्र्वार्द्धक मीषेितं प्रस्वनं नाणस्य इंतुः स्त्रियाः ॥ * * * * আর পুরুষের মাংসাদি লুলিত দেখিলে কামের যিয় কি যেহেতুক অন্যমন। স্ত্রী সে পূর্ধকে ঔষধের তুল্য জানে । সেই বৃদ্ধ স্বামী তাহাতে অত্যন্ত অনুরাগী হইল যেহেতুক প্রাণিরদের ধনাশা এবং জীবিতাশা সৰ্ব্বদা সৰ্বপেক্ষয় বড় হয় বৃদ্ধের যুবতী ভাৰ্য্যা প্রাণহইতে ও বড় হয় অপর বৃদ্ধ লোক বিষয়োপভোগ করিতে পারে না ও ত্যাগ করিতে ও পারে না যেমন দস্তরহিত কুকুর জিজ্ঞাত করিয়া অস্থি কেবল মাস্বাদন করে । অনন্তর সেই লীলাবতী যৌবন মদেতে কুলাচার অতিক্রমণ করিয়া কোন বণিক