পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/১২৭

९९० ॥ हितोपदॆशः ॥ इति बिच्चश्ध तत् किमहं परपिखेनाद्मार्न पेषयानि कष्टं भेतिदपि द्वितीयं श्टद्युद्दार ॥ यतः ॥ पञ्जवद्याच्छ्ि षाण्ड़्त्धिं क्रयक्रीतश्च मैथुनं । भेजिनश्च पराधीनं तिस्रः पु'ं विडम्बनाः॥ धन्यच ॥ रेगिी चिरमवासी परान्न भेप् जी परवानुग्रायी च यञ्जीवति तन्मरणं यन्मरणं सेऽस्य विश्रामः ॥ इत्यालोच्यापि लेोभात् पुनरप्यर्थ ग्रहीतु यहमकरवं ॥ तथा चेानां ॥ लेाभेन बुद्वि श्वलति खेामेाजनयते तृषा । तृषार्तादुःखम प्रेोति परचॆच् च मानवः ॥ ततोऽहं मन्दं मन्द्मुपस्यँ लेन वीणाकऍन जज्जैरवंशखण्डेन . ताडितश्वाचिन्तयत् लुब्धा ह्यस्न्तुष्टनियतमंात्मद्रोच्ो भवति । तथा च ।।५।। ইহা চিন্তা করিয়া আমি আপনাকে কি পরপিণ্ডে পোষণ করিব ও ছে সে ও কষ্ট দ্বিতীয় যমদ্বার যেহেতুক পল্লব গ্রাহি পাণ্ডিত্য এবং বেতন দিয়া স্ত্রীসংসর্গ এবং পরাধীন ভোজন এই ভিন লোকের বিড়ম্বন । অপর রোগযুক্ত ব্যক্তি ও চিরকাল প্রবাসী ও পরান্ন ভোক্ত ও পর গৃহে শয়নকৰ্ত্ত ইহারদের যে বাচন সেই মরণ যে মরণ সেই ইহারদের বিরাম ইহা বিবেচনা করিয়া ও লোভ প্রযুক্ত পূনবর্বর ও খন সমগ্রহ করিবার নিমিত্তে জ্ঞান করিলাম। পণ্ডি