পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/১৭৯

९६५ ॥ हितैश्यवैंभ** राजपुचैदन कथलेतन् बिच्चुभनी कथयदि चखि दधिचापचे उपर्वबनीमामभयरी तच बहनाबेथाम ধৰিহখিলিঙ্ক ৰিট্ৰিাইমুনি यताअथधाधुपथ्रताकखर्थहिभाबैंक्थेँथनै उपब्यु परिं पश्वन्तः सव्व एव दरिद्राँत ॥ थपईख ॥ अंझहाषेि नरः पूचेयखालि विमुखं थनं । अभिन .* चिर्द्दनः परिभूयते ॥ षन्येच्चथ्षचथिश्चमबुद्धं दैवं परंचाइचाब्रपरिहीनं घृनदेन डदृपतिं नेच्छंभुपष्ट होतुखचकीiaकिञ्च॥श्राद्धस्व खोलेदा चरेतिा जश्झ भूजिवास्सख्यं । सत्तेचेतिंभीरुलं षष्मघातामइखख बांबळूमाcबबा কহিলেন এ of, धकुत्व বিষ্ণুশৰ্ম বপিণ্ডে ছেন ; দক্ষিণাপথে সুৰনৰভা बंi८बशक बन्नब्री चबारह छांझाँcछ बर्कशम चांcब ७क दfनक बन के८ब चाहांब अरबक बिछब থাকিত্বে ও মধ্যং বৗদ্ধধঙ্গিকে, ঐশ্বৰ্ধৰা দেখি। পূৰ বার খন ৰড়িাৰ কৰ্ত্তব্য এই বুদ্ধি হইল যেহেতুক মাপন অপেক্ষামু কুৰুৰে খেৰ কাষ্ঠীর হত্ত্ব"ৰ বাড়ে আর আপন অপেক্ষণ বড় লোককেন্থেখণ্ড সকল লোকেই ছক্কিম इह * *** थांशाह थरवक्षम थाय्क cन नाक बक६ হইলে ও পূজনীয় ছয় চঙ্গে ভুল "ইলে ও'জি cनाक चनवविड इज़ । अनज दूरडी दी cववन बूक