পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৩১৯

*०३ ॥ {ङ्क्तषषडॆशः:a चखि जम्बुद्दीपेदिन्येनाण निरिरुच चिचवखानान অযু ঘদ্বিজোলিৰেলি লঙ্কাৰুৰীৰৱিমেৰিলি रहं दग्धारखमधे चरब्रवखेोकितः पृथ्च कखं कुतः समागतेति । तदा भयेक कर्पूरदीपखराणचक्रवर्ति नेदिरखगभैख राजहंसस्वानुचरोहं कैतुकाद्देशान्तरं दृछुमागतेोकि। एवकुबा पचिभिरुतंथनषेोर्देशचेाः केा देशा भद्रतरा राजाच । मयाङ्गतं चधाः किर्मव मुच्यते श्रध्दन्तरं यतः कषू रद्दीपः खर्गेएब राजंस्य द्वितीयः खर्यपतिः चच मरुखले पतितायूयं किंकुरुव श्ररुप्तद्देभे गम्यतं । ततेोखाद्दचनमाकर्ख सर्वे सर्कापा बभूवुः । तथा चानां । पयः पानं भुजङ्गानं केवलं विष व ईनं । उपदेशेाहि मूर्खानं प्रकेोपाय न शान्तये ॥ জম্বুদ্বীপেতে বিন্ধ্য নামে পৰ্ব্বত আছে তাছাত্তে চিত্ৰৰনামে ময়ূর পক্ষিরদের রাজা বাস করে তাহার অনুগ্র পক্ষি কর্তৃক দগ্ধারণ্যমধ্যেভে চরন্ত ম’ৰাকে জেৰিয়া তাছাৱা জিজ্ঞাসা করিল কে তুমি কোথাহইতে মাইলা তখন আমি কহিলাৰ মামি কপূর্ব দ্বীপচক্ৰবন্ত হিরণ্যগৰ্ভ নামে হsসরাজের অনুচর কৌতুকপ্রযুক্ত দেশান্তর দেখিতে আসি য়াছি । ভাং। শুনিয়া পক্ষির কছিল ভৰে এই দুই দেশের মধ্যে কোন দেশ বড় ভাল কোন রাজা বা বড় ভাল । অনন্তর অষি কছিলাম স্থাঃকি কহিতে ছ অনেক অন্তর