পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৩৯৫

३७८ ॥ हितोपदेशः । बीरबरेचूते यचापायः सम्भवति तचापायेोप्यखि तत् कथं खात् पुनरिहावलम्वनं भवत्याः लच्झीरुवाच यदि त्वमात्मनः पुचं शक्तिधरं द्वाविंश्ह्णचऐापेतं भगवत्धाः सव्वैमङ्गलायाउपहारी कराषि तदाहं पुनरच सुचिरं निवसामीत्युक़ाऽदृश्याभवत्ततेावीरवरेण खपृहंगत्वा निद्रायमाना खवधू श्रवेोधिता पुचध नै निद्री परित्य ज्य डन्थाय उपविछैो वीरवररुतत् सव्वलच्झीवूचनमुना वान्। तच्छ्रुत्वा सानन्दः शक्तिधरोनूते धन्ये इमेवंभूतेः खामिराज्यरच्वार्थ यन्मर्मापयागः ष्ट्राध्यक्तत् केोऽ धुना विलग्वख हेतुः एवंविधे कर्मणि देहस्य विनि येोगः शूाध्यः॥यतः॥ धनानि जीवितञ्चैव परार्थे प्राज्ञा उत्स्टजेत् ।। रून्निमित्तं वरं त्यागे विनाशे नियते सति ॥ বীর বর বলিতেছে যে খানে অপায় হয় সেখানে উপায় ও আছে তবে কি প্রকারে এখানে পূনৰ্ব্বার আপনকার অব স্থান হয় লক্ষ্মী কহিলেন যদ্যপি বত্রিশলক্ষণেতে যুক্ত আপন পৃএ শক্তিধরকে ভূমি ভগবতী সৰ্ব্বমঙ্গলাকে বলিদে ও তবে আমি পুনশ্চ এখানে বহুকাল বাস করি ইহা কহিয়া অদৃশ্য হইলেন । তাহার পর বীরবর আপন গৃহে গিয়া নিদ্রিত আপন পত্নীকে আর পুত্রকে জাগছিলেন তাহার দুইজন নিদ্রা ভ্যাগ করিয়া উঠিয়া বসিল । বীরবর সেই সকল লক্ষ্মীর বাক্য বলিলেন ডাহা শুনিয়া মাহলাদিত