পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৪২৫

8oー ॥ च्ह्तेि पिदे झः ॥ यतः ॥ सुमन्तृितं सुविक्रान्तं सुयुद्वं सुपलायितं । काव्धै काले यथाशक्ति कुय्र्यान्न तु विचारयेत् ॥ राजहंसः खभावान्मन्दगतिः सारसद्वितीयश्व चिचवर्णस्य सेनाप तिना कुकुटेनागद्य वेटितः । हिरण्खगब्र्भ सारसमाच्च सारस्सेनापते ममानुरेधादात्मानं कथं व्यापादधिष्ध सि त्वमधुना गन्तुं शक्तः तत् कृत्वा जलं प्रविष्ात्मानं परिरह चक्षत्पुचं चूडामणिनामानं सर्वज्ञसग्मत्या राजनंकरिष्यसि। सारसेाबूते देव न वक़यमेवं दुःसहं वचः यावत् चन्द्रार्केी दिवेि तिष्ठतः तावत् विजयता टेव श्रचं टव टुगाधिकारी मन्मंसास्वग्विलिभेन द्वार वर्कना प्रविशतु शचुः ॥ च्यपरच ॥ दाता चमी गुण ग्राईी खामी टुःखेन लभ्यते । राजाह सत्यमेवैर्तत् যেহেতুক কাৰ্য্য উপস্থিত হইলে যাহা মন্ত্র ৭া করিয়া থাকে শক্ত্যমূসারে তাহা করিবেক কিম্বা যুদ্ধ করিবেক কিম্বা পলায়ন করিবেক বিচার করিবে না । রাজহংসস্বভাবতে। মন্দগতি অপর দ্বিতীয় সরিশ এই দুইকে চিত্রবর্ণের সেনা পতি হুকুট মাসিয়া বেড়িল । হিরণ্যগৰ্ত্ত সারসকে বলিল চে সেনাপতে আমার অনুরোধে আপনাকে কেন নষ্ট কর তুমি এখন যাইতে পার তাহা করিয়া জলে প্রবেশ কর আপনাকে রক্ষা কর চূড়ামণি নাম জমামার পুপ্রকে সৰ্ব্ব জ্ঞের সম্মতিতে রাজা করিব । সারস বলিতেছে ছে মহী