পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৫৫

३८ ॥ च्छ्रितापदेशः । धन्यञ्च । स् वन्धुर्थैविपन्नाना मापदुद्दूरश्च मः। न तु भीतपरिचाण वखूपाखश्वपण्डूितः ! विपत्काले विस्मय एव कापुरुषलचणं तदच धेय्यमवलंय प्रतीकार श्विन्ततं । यतः । विपदि धैय्यमथाभ्युदये चमा सदति वाक्पटुता युधि विक्रमा यशसि चाभिरुचिर्चसनं श्रुतैो प्रकृति स्हृिसिं हि मच्ात्झर्नी ॥ स्स्पद् ियस्य न चर्षेिो विपदि विवादा न रणे च धीरत्वं । तं भुवनचयतिखक जनयति जननी सुतं विरलं । अन्यच ।। षड्ट्रेषिाः पुरुषेणेइ हातयाभूतिमिच्छता। निद्रा तन्ता भयं क्रेाध चाल्जस्यं दीर्घसूचता ॥ इदानीसर्पि एवं क्रियता सर्वे 4~ रेकचिनी भूय जालमादाय उड्डीयतं ॥ • • অণর বিপদগ্ৰস্ত লোকের অাপদ উদ্ধার করিতে যে যোগ্য সেই বন্ধু ভীতব্যক্তির পরিত্রাণের নিমিত্তে ধন গ্রহণে পণ্ডিত যে সে বন্ধুনয় । বিপংকালে বিস্ময়াপন্ন হওয়া কাপুরুষের লক্ষণ সেই হেতুক এ সময় ধৈর্য্য অবলম্বন করিয়া উপায় চিন্তা করছ। যেহেতুক বিপৎকালে ধৈর্য্য আর বৃদ্ধিকালে ক্ষম সভাতে বাক্যের পটুতা যুদ্ধে পরাক্রম আর যশেতে অভিরুচি শাস্ত্রশ্ৰবণে আসক্তি এই সকল উত্তম লোকেরদিগের স্বভাব সিদ্ধ হয় । যাহার সম্পংকালে আহল্লাদ হয় না বিপংকালে বিষাদ হয় না! যুদ্ধেতে পাণ্ডিত্যু হয় এমন ত্ৰিভূবন cstછે পূঞ্জকে