পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৮৯

ওজ ॥ झितिोपदेशः ॥ तथा विधं दृष्टुंगवाच सखे किमेतत् । मृगैणेाङ्गां चवधी रितसुहृद्दाक्यख फलमेतत् ॥ तथाचेोक्तं । सुहृदं हित `कामानंी यः शृणेति न भाषितं विपत् सन्निहिता तस्य स नरः श्चुनन्दनः ॥ काकेब्रूिते स् वञ्चकः क्ारुते । ऋगे नानं मन्मंीविौ तिष्ठत्यचैव ौ काकेबूते उक्तमेव मया पूर्व अपराधे न मेऽस्तीतिनैतद्विश्वासंक्ारणं विद्यते च्हि दृशंसभ्यॆाभयं गुण्वतामपि ॥ दीपनिव्वाण्गन्धश्च सुहृद्वाक्यमरुन्धर्ती। न जिन्त्रन्ति न शुण्वन्तिन पश्यन्ति गतायुषः ॥ पराचे काय्यच्चन्तारं प्रत्यचे प्रियवादिनं वज्र्जयेत्तादृशं सिचं विषकुम्भपयॆामुखं॥ ततः कार्कीदीर्ध निश्वस्य चरे वचक किं त्वया पापकर्मणा कृतं । সেই প্রবার দেখিয়া কহিল সখা কি এ মৃগ কহিল হে মিত্র মিত্রবীৰ্যের অবজ্ঞার ফল এই পণ্ডিতেরা তাহা কহি য়াছেন হিতাভিলাযি মিত্র লোকেরদের কথা যে না শুনে তাহার বিপং অতিনিকট আর সে লোক শত্রুর আনন্দ জনক । কাক বলিতেছে সে বঞ্চ ক কোথায় অাছে হরিণ কহিল সে আমার ম{sস ভোজনের নিমিত্তে এই স্থানেই মাছে কাক কহিতেছে আমি পুৰ্বেই কহিয়াছি আমার অপরাধ নাই এ বিশ্বাসের কারণ নয় যেহেতুক ধন হইত্তে গুণবানের ও ভয় আছে আর শূন গতাযু লোকের প্রদীপ নিৰ্ব্বাণের গন্ধ পায় না ও সুহৃৎ লোকের বাক্যও শুনেনা